Gastblog voor The Big V Store
‘‘Ik kan er nog niet helemaal aan wennen’’ zegt mijn vriend als hij voor de derde keer met mijn Ben & Anna tandpasta zijn tanden poetst. Snap ik wel, als je een hele andere gewend bent. Ik kan me nog herinneren dat ik vroeger bij mijn ouders thuis weleens per ongeluk de Parodontax pakte in plaats van de ‘gewone’ tandpasta. Dan spuugde ik het snel weer uit terwijl ik me afvroeg hoe mijn ouders die zoute meuk konden waarderen.
De gemiddelde Nederlander gebruikt zo’n zes tot tien tandpastatubes per jaar. Dat zijn al snel 104 miljoen lege tubes tandpasta op jaarbasis. Tubes die slecht afbreekbaar zijn en nauwelijks te recyclen. Daarom zijn er inmiddels goede alternatieven, zoals tandpasta tabs of natuurlijke tandpasta in glazen potten zoals die van Ben & Anna. Toegegeven, ook ik moest even wennen. Je lepelt je tandpasta op je borstel, dat is toch wat anders dan hoe je het doet met je gebruikelijke tube. En aangezien ik niet de handigste ben, zorgde dat voor best wat geklieder. Ik had de smaak sinaasappel gekozen, ik houd wel van een uitdaging. Ook daar moest ik aan wennen. Maar inmiddels ben ik er erg tevreden over.
Uiteindelijk zijn we allemaal gewoontewezens.
Ik moest wennen aan het niet meer eten van vlees, want een stukje vlees hoorde er toch ‘gewoon’ bij. Ik moest wennen aan de vegan kaas, want dat was toch anders dan ‘gewone’ kaas. Ik moest wennen aan het kopen van tweedehands kleding want dat was toch anders dan een ‘gewone’ winkel. Ik moest wennen aan de tandpasta van Ben & Anna, want dat was toch wel wat anders dan mijn ‘gewone’ tandpasta. Mijn ouders moesten in het begin vast ook wennen aan de zoute smaak van Parodontax, maar daarna weet je niet beter. Inmiddels weet ik dat ‘gewoon’ niet altijd zo gewoon is, en dat het uitproberen van nieuwe dingen niet alleen beter voor het milieu, maar ook gewoon heel leuk kan zijn.
Cliché maar waar: uiteindelijk draait het allemaal om balans.
Routines en gewoontes zijn belangrijk voor mensen om je geaard te voelen, sane te voelen. Om niet overal over na te hoeven denken. Maar af en toe stilstaan bij hoe ‘gewoon’ jouw ‘gewoon’ is, is ook heel goed. En gewoon. Dus balanceer je gewoontes met het uitdagen van je opvattingen en het aanbrengen van kleine veranderingen, het liefst natuurlijk als ze een betere uitkomst hebben voor jezelf en voor de wereld.
Dus vanaf nu poets ik ‘gewoon’ met Ben & Anna.
Totdat mijn kinderen later zeggen ‘dat dat echt niet meer kan, mam’. Want tegen die tijd is er al weer iets nieuws verzonnen. Wie weet sta ik er dan ook wel voor open. Of niet. We zullen zien. Liefs, Puck
